Buddy ilk “rehber köpek”ti… Morris Frank ise, bir “göz köpeği”yle “ortak /eş” olan ilk kişiydi. Arkadaşı Buddy’ye olan bağlılığı, Frank’ın, Amerika ve dünya çapında rehber köpeklerin yaygın olarak kabul edilmesine yol açan tutkulu bir aktivist olmasına vesile oldu.

1908’de Nashville, Tennessee’de önde gelen bir Yahudi ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Morris’in yaşam öyküsü, “Gerçek, kurgudan daha gariptir” özdeyişine örnek teşkil etmekte.

Morris çocukken, kör olan annesi Jessie Hirsch Frank’in en önemli yardımcısıydı. Jessie iki ayrı kazada birer gözünü kaybetmişti. İnanılmaz bir şekilde, Morris de iki ayrı kazada birer gözünü kaybedecekti. Altı yaşındayken, bir ata binme olayında bir gözünü, on altı yaşındayken de bir arkadaşıyla boks yaparken diğer gözünü kaybetti.

Morris 19 yaşındayken babası ona, Amerikalı köpek eğitmeni Dorothy Eustis’in, Almanya’da rehber köpeklerle çalışmaya başlayan I. Dünya Savaşı (kör) gazileri hakkında yazdığı makalesini okudu. Bu, Morris’in hayatındaki dönüm noktasıydı.

Hemen Eustis’e bir mektup yazdı: “Söyledikleriniz gerçekten doğru mu? Eğer öyleyse, o köpeklerden birini istiyorum! Ve ben yalnız değilim. Benim gibi binlerce kör, başkalarına bağımlı olmaktan nefret ediyor. Bana yardım edin, ben de onlara yardım edeceğim. Beni eğitin, köpeğimle geri gelip buradaki insanlara kör bir adamın nasıl tamamen kendi başına olabileceğini göstereceğim.”

Eustis mektubu yanıtladı ve Morris’e, bir köpekle çalışmak üzere İsviçre’deki köpek eğitim okuluna gelip gelemeyeceğini sordu. Morris derhal cevap yazdı: “Bayan Eustis, bağımsızlığımı geri almak için cehenneme bile giderim.”

Morris, 1928’de İsviçre’ye ulaştı ve orada “Buddy” adını verdiği bir Alman Kurt köpeği ile eşleştirildi. İkisi “müthiş bir takım” oldular ve birlikte New York’a döndüler. Burada Morris, muhabirlere Buddy’nin yardımıyla en işlek caddeleri nasıl geçebileceğini gösterdi. Gazeteciler büyülenmişti…

Eustis’e tek kelimelik bir telgraf gönderdi: “Başardık”.


İnsanlar Morris ve Buddy’nin yapabildikleri karşısında hayranlık ve şaşkınlık içindeydi. Morris daha sonra başından geçen ücretsiz tren yolculuğunu hatırlamıştı: “Kondüktör, perondan indiğimi, trene bindiğimi ve yerime oturduğumu izlediğini, ve dünyadaki hiçbir kör adamın bunu yapamayacağını söylemişti.” Morris, gerçekten kör olduğunu kanıtlamak için yapay gözlerini çıkarmış, Buddy’nin onu başka bir koltuğa götürmesini istemişti. Kondüktör o kadar şok olmuştu ki, Morris’in biletini almamıştı.

1929’da, 21 yaşındayken Morris, Dorothy Eustis ile birlikte ABD’deki ilk rehber köpek okulunu kurdu. Bu okula, Tevrat’tan Süleyman’ın Meselleri 20:12’deki: “İşiten kulak ve gören göz, ikisini de Rab yarattı” özdeyişinden feyz alarak “Gören Göz” adını verdi.

Okul ilk, Morris’in memleketi Nashville’de başladı ve daha sonra Morristown, New Jersey’e taşındı. Sonraki otuz yıl boyunca Morris ve yoldaşı “Buddy” ABD ve Kanada’yı dolaşarak “göz köpekleri”nin faydaları konusunda farkındalık yarattı ve eşit erişim yasalarını savundu. Orijinal Buddy 1938’de öldü ve ulusal kahraman olarak kabul edildi. Morris, ondan sonra her yeni köpeğe onun onuruna “Buddy” adını verdi.

Morris ve Buddy bu önemli misyonlarında oldukça etkiliydiler. 1928’de, Buddy’nin Frank ile trenlerin yolcu kompartımanlarına binmesine izin verilmiyordu; buna karşılık 1935’te Amerika’daki her demiryolu şirketinin, rehber köpeklerin sahipleriyle birlikte binmesine izin veren bir politikası oluşmuştu. 1939’larda ise, Amerikan otellerinin büyük çoğunluğu rehber köpeklere izin vermişti...

Buddy Morris’e bağımsızlığından daha fazlasını vermişti - köpek aynı zamanda onun arkadaş edinmesine de yardımcı olmuştu. Daha önce insanlar Morris’le nasıl konuşacaklarını bilmiyordu: “Kaba olmak istemiyorlardı. Ancak körlüğümden bahsetmeden benimle nasıl iletişime gireceklerini bilmiyorlardı. Buddy oradayken, ‘Ne kadar güzel bir köpeğin var!’ demeleri onlar için dünyanın en kolay ve en doğal şeyiydi.”

Morris ve Buddy değişik başkanlar (Coolidge, Hoover ve Truman) tarafından karşılanarak Beyaz Saray’ı üç kez ziyaret ettiler. 1956’ya gelindiğinde, ülkedeki her eyalet artık, körlerin “gören göz” köpeklerini kamusal alanlara getirmelerine izin veren yasalara sahipti.

Morris, o yıl “Gören Göz” okulundan emekli oldu ve Morristown’da, hayatının geri kalanında çalıştığı kendi sigorta acentesini kurdu.

Kaynak:
Accidental Talmudist