Hem araba hem de sürat teknesi dünya hız rekorlarını elinde tutan ve aynı zamanda araba yarışçısı olan Dorothy Elizabeth Levitt, “Dünyanın En Hızlı Kızı” olarak tanınıyordu. Babası Jacob Levi varlıklı bir tüccardı. Dorothy, Majesteleri Kraliçe Alexandra’ya araba kullanmayı öğretmişti. Öncü bir “bayan” sürücü, gazeteci ve aktivist olan Levitt, 1903’te Hyde Park’ta hız yapmaktan 5 pound para cezasına çarptırılacaktı. 1909’da kaleme aldığı makalesinde (The Woman and the Car: A Chatty Little Handbook for All Women Who Motor or Who Want to Motor), kadınlara öneride bulunurken aynı zamanda arabaların dikiz aynasının da mucidi olacaktı: “Trafikte araç kullanırken uygun bir yerde küçük bir el aynası bulundurun ve arkayı görebilmeniz için ara sıra aynayı yukarıda tutun.” Araba üreticileri 1914’e kadar sabit bir dikiz aynası geliştirmediler. Levitt kadınlara ayrıca, yalnız seyahat ederken tabanca taşımalarını da tavsiye edecekti.


1905’te, iki günde Londra’dan Liverpool’a gidip geri dönerek, bir kadının elde ettiği en uzun süre sürüş rekorunu kırdı ve ayrıca 1906’da saatte 90.88 mil (146 km) yaparak Bayanlar Dünya Kara Hız Rekoru’nu da kırdı. Polis mahkemede verdiği ifadede, Levitt’in arabayı “müthiş bir hızla” kullandığını ve kendisini kenara çeken memura “her polisin üzerinden geçmek istediğini ve çavuşu ezip öldürmüş olmayı dilediğini” söylediğini belirtti. Araba kullanmadan önce de ünlü bir binici olan Levitt, “bekâr bir kız” olarak tanımlanıyordu, hiç evlenmemişti ve 1922’deki ölümüne kadar (40 yaş) kendini kadınların güçlendirilmesine adamıştı.


“Araba kullanırken adeta uzayda uçtuğumu hissediyorum. Tehlikeyi asla düşünmem. Böyle bir şey olmaz ama var olduğunu da biliyorum. Elin en ufak bir dokunuşuyla araba yoldan çıkabilir ve sapmalar genellikle ölümcüldür. Ama ben iyi bir kumarbazım ve her zaman risk almaya hazırım. Bu hızda giderken en zor şey aslında arabada kalmak... Zamanın yarısında tekerlekler yere hiç değmez. Temas ettiklerinde ise şoka ve yalpalamaya hazırlıklı olmalısınız, aksi takdirde dışarı fırlarsınız. Arabada oturmak, engelli koşuda dört nala giden bir ata binmekten çok daha zor bir iştir. Rekorları kırdığım sırada arabada yalnızdım. Ve onu da tercih ederim.” —Dorothy Levitt

Kaynak:
https://jewishcurrents.org